Türkçemizi Unutmayalım: Bubütmek

Bir dilin sözcük haznesi o lisanın zenginliğinin göstergelerinden biridir. Türkçedeki kelime sayısının diğer bazı dillere göre olan azlığından yola çıkarak, kimileri dilimizin yeterli bir lisan olmadığını iddia eder. Halbuki bir dilin zenginliklerini yeterince kullanmayı bilmemek o lisanın suçu değil, o dili kullananların suçudur. Bugün size unutulmaya yüz tutmuş bir kelimemizden, hatta bir fiilimizden bahsedeceğim: bubütmek.

Bubütmek sözcüğü dilimize Orta Asya günlerinden yadigârdır ve "söndürmek" anlamına gelir. Bugün hiç kimsenin bu kelimenin farkında olmaması ise dehşet vericidir. Bir Google araması yaptım ve bu fiille ilgili tek bir sonuca bile ulaşamadım. Lisanımızın zenginliklerinin böyle unutulup gitmesi insanı gerçekten üzüntüye boğuyor. Yıllar önce Sezen Aksu bu sözcüğü yeniden canlandırmayı denemişse de, anlaşılan o ki başarılı olamamış. Üstelik hep yanlış anlaşılagelmiş. Bakın şu şarkı sözüne:

"Bir çağ yangını bubütün, dünya günahkâr."

"Bir çağ yangını, söndürün! Bundan bütün dünya sorumlu." anlamına gelen bu sözler nedense hiç dikkat çekmemiş, aksine bu sözlere farklı anlamlar yüklenmiştir. Bu yazıyı okuyanlardan tek bir dileğim var, mutlu olsunlar yeter. Eğer ikinci bir dilek şansım olsaydı, o şansımı şu şekilde değerlendirirdim: Lütfen "bubütmek" fiilini günlük yaşamınızda kullanın, onu hayatınıza katın, içinizde hissedin.

Bu fiili şimdiki zamanda ve emir kipinde çekerek yazımı sonlandırmak arzusundayım:

Bubütüyorum, bubütüyorsun, bubütüyor, bubütüyoruz, bubütüyorsunuz, bubütüyorlar.

Bubüt! Bubütsün! Bubütün! Bubütsünler!