İki Şarkı #1: Just Ain't Havin' Fun VS Owner of a Lonely Heart

İki şarkı arasında öyle ya da böyle bir benzerlik keşfettiğimde başkalarının ne dediğini görmek için hemen sevgili Google'a koşuyorum ve bu benzerliği benden önce başka hiç kimsenin fark etmemiş olduğunu gördüğümde nedense epey hoşuma gidiyor. Gizli bir bilgiye dünyada sahip olan tek kişi olmak gibi bir his.

Şimdi söyleyin bana lütfen, The Temptations'ın "Just Ain't Havin' Fun" isimli şarkısını dinlerken siz de Yes'in "Owner of a Lonely Heart"ını mırıldanmaya başlamıyor musunuz? Bilinçli yapılmış bir şey olduğunu hiç düşünmüyorum, ama yine de tarihleri vereyim:

The Temptations - Just Ain't Havin' Fun (1981)

Yes - Owner of a Lonely Heart (1983)

Şarkı: セキトオシゲオ [Shigeo Sekito] - ザ・ワードII "果実のとき" (The Word II) (1975)

Son 10 yıl içerisinde yapılan işlerde ne zaman diğerlerinin arasından sıyrıldığını düşündüğüm bir müzikal öğe duyup maşallah desem, o müzikal öğenin aslında geçmişten gelen bir alıntı olduğunu keşfediyorum. Aşağıdaki şarkıya (Mac DeMarco'nun "Chamber of Reflection"ı) asıl kimliğini veren müzikal öğenin yukarıdaki şarkıdan (Shigeo Sekito'nun "The Word II"su) alıntı olması gibi.

Gershwin’den Kiss’e

“Müzik aslında bir alıntı yapma sanatıdır,” diyebilir miyiz? Çoğu zaman diyebiliriz.

George Gershwin’in 1934 yılında bestelediği ve ilk kez 1935’te sahnelenen Porgy and Bess operasının bir parçası olan “Summertime”ı müzikle biraz haşır neşir olan herkes bilir. Bu aslında bir aryadır, ama 1936 yılında Billie Holiday’in caz yorumunun ardından en meşhur caz standartları arasına girer.

Billie Holiday - Summertime (1936)

Yıllar içerisinde şarkının yapılmadık yorumu kalmaz; rhythm and blues’dan doo-wop’a, rock’n’roll’dan blues’a, hatta reggae’ye kadar her janrda sayısız yoruma sahip olur şarkı. 1962 yılında Ricky Nelson, “Summertime”ın nefis bir rock yorumunu seslendirir. Şarkının bu yorumunda, Joe Osborn müthiş bir bass riff’i çalar. Bu yorum listelerde çok büyük bir başarı kazanmaz, ama gelecekte önemli bir iz bıracaktır. Hard rock sevenlere bu riff kesinlikle tanıdık gelecek.

Ricky Nelson - Summertime (1962)

Aradan dört sene geçer ve psychedelic rock’ın öncülerinden sayılan Blues Magoos, 1966 yılında “(We Ain’t Got) Nothin’ Yet” isimli bir şarkı kaydeder. Şarkının “Summertime”la doğrudan bir ilişkisi olmasa da, Blue Magoos “Summertime”ın Ricky Nelson yorumundaki bas riff’ini almış, hem bas hem de Vox Continental org ile çalarak şarkıya ekleyivermiştir. Şarkı, ABD Billboard listelerinde beş numaraya kadar yükselir.

The Blues Magoos - (We Ain't Got) Nothin' Yet (1966)

Aradan bir dört sene daha geçer, 1970 yılına geliriz ve bu sefer İngiltere’ye doğru yol alırız. Bir bakmışız ki aynı riff’i Deep Purple, “Black Night” şarkısında kullanmış. Muhtemelen çoğu insan söz konusu riff’i ilk kez bu şarkıyla duymuştur.

Deep Purple - Black Night (1970)

Peki Kiss ne alaka? Onun alakasını da hemen şöyle kuruverelim: Blues Magoos’un “(We Ain’t Got) Nothin’ Yet” şarkısında 1:30 civarında başlayan gitar solo, eğlenceli soytarılardan oluşan Kiss isimli grubun 1977 tarihli “Love Gun” şarkısında kısa bir solo olarak yeniden karşımıza çıkar. 2:20’den itibaren:

Kiss - Love Gun (1977)

Nereden nereye işte, bu işler böyle.