Bir espri yapacak olursun, ama o espride bazı olgular gerçekte olana tam denk düşmez, yapamazsın; bir hikâye uyduracak olursun, mantığa –fantezi dünyasında bile– aykırı gelebilecek bir noktayı atmak zorunda kalırsın. Mesela sırf komik olmak adına apaçık gerçekleri çarpıtarak bir şeyler yazan insanlar var, ironi olduğunu olabildiğince açık bir şekilde belirtme yoluna gitmediğim takdirde hayatta yapamayacağım bir şey.
 |
| Rasyonel argümanlar, akılcı yaklaşımı kabul etmek istemeyen insanlar üzerinde etkisizdir. |
Benzer şekilde yakın veya uzak tarihî bir dönemi, bir kişinin hayatını vs. anlatan filmlerde gördüklerim, bildiğim gerçeklerle uyuşmadığında her ne kadar, "Yahu kurgudur, olacak o kadar," diye düşünsem de yakaladıklarımı bir yerlerde birileriyle paylaşmadan edemiyorum.
Bu arada, "tek bir olumsuz yön" dedim ama aslında bir tane daha var. Rasyonel düşünce sosyal ilişkileri negatif yönde etkileyebiliyor; çünkü insanların önemli bir kısmı rasyonaliteyi duygusuzlukla eş görebiliyor, postmodernizm batağına saplanmış bir diğer kısmı ise saçma argümanlarla 'demode' bulabiliyor.
 |
| Doğrusu durumu çok akılcı bir şekilde açıkladın; ama yine de herhangi bir olgu veya kanıta değil de yalnızca duygularıma dayanarak edindiğim görüşü koruyacağım. |
Kısfmet.
