Hava çok puslu değil, biraz bulutlu; ama soğukça. Kız arkadaşımın arabasına bindim; Gessate'ye, Milano metrosunun yeşil hattının son istasyonuna doğru gidiyoruz sanırım. Radyoyu açtım, kulağıma Michael Stipe'ın sesi geldi. "Yahu," dedim içimden, "bu eski bir R.E.M. şarkısı mı?"
Aradan birkaç gün geçti, yağmurlu bir Trento akşamında radyolar arasında dolanıyorum. Yeniden duydum bunu: "Hey now, take your pills, hey now, make your breakfast, hey now, comb your hair and off the work". Google koştu yardımıma, yeni R.E.M. 45liklerinden biriymiş.
Kimi bu şarkı için "R.E.M.'in karakteristik özelliklerini çok iyi bir şekilde yansıtıyor," derken, kimi de "Artık kendi kendilerinin parodisi mi oldular, nedir?" şeklinde olumsuz yaklaşıyor. Ben kendimi birinci grubun içine koymakta bir beis görmüyorum. Evet, özellikle 90lar başı R.E.M. şarkılarından bazılarına çokça benziyor, ama benim için eksi bir puan değil ki bu? Benzesin, R.E.M.'den istediğim müziğin gidişatını değiştirmesi değil; R.E.M. her zaman olduğu gibi kalabilir ve her yeni şarkısıyla bizi kendine daha çok bağlayabilir.
Şarkıda hem ilk dönem R.E.M.'inin akustik jangle popunu, hem Automatic for the People döneminin ufak deneyselliklerini, hem de Up döneminin elektronik izlerini bulmak mümkün. Ne güzel işte, daha ne istiyorsun R.E.M.'den?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder