[Astralwerks; 2007]
Oh, No!
Bir şekilde lafı geçtiğinde Beatles'ı dağıtan kadın olarak anılan, "Ne biçim cırlak bir sesi var" nidalarıyla yad edilen bir kadın Yoko Ono. Beatles'ı dağıtma mavralarını bir kenara koyacak olursak müzisyenliği de -diğer performans sanatlarındaki başarıları gibi- ne yazık ki fazla hafife alınıyor Ono'nun.
Sanıldığının aksine müzikle ilgilenmeye John Lennon'la olan beraberliğiyle birlikte başlamıyor Ono. Küçük yaşlarda klasik opera eğitimi almış, 1960'lardaki "happening"lerinde her daim kullanılacak müziklere önem vermiş, onlarla ilgilenmiş. İlk albümünü Lennon'la birlikte 1968'de yayımlıyor. Baştan aşağı deneysel ses kolajlarından oluşan bir albüm bu. 1970'lerden sonra da zaman zaman albümler yayımlaya devam ediyor Yoko Ono. İşte bu albümlerden bir tanesi daha geçtiğimiz ayın başında yayımlandı: Yes, I'm a Witch.
Daha albümün adıyla ve aynı isimli şarkının sözleriyle tokadını atıyor ve cevabını veriyor bizlere: "Yes, i'm a witch, i'm a bitch, i don't care what you say, my voice is real, my voice speaks truth, i don't fit in your ways." / "Evet, ben bir cadıyım, bir kaltağım, ne dediğiniz umrumda değil, sesim gerçek, sesim doğruyu söylüyor, size bol gelirim ben."
Bu albümde, son dönemlerde indie camiasında epey ses getiren müzisyenlerle çalışmış Ono: Le Tigre, The Apples in Stereo, Cat Power, Antony, Peaches, Polyphonic Spree... İşin içinde biraz daha eskilerden güzel isimler de var: The Flaming Lips, Porcupine Tree, Spiritualized, Craig Armstrong...
Albüm zaman zaman electronica, zaman zaman electroclash, zaman zaman neo-psychedelia ("yeni saykedelik akım" diye çevirmek istiyorum ben bunu), zaman zaman funktronica (bu tanımı da şimdi ben uydurdum; mutlaka kullanılmıştır bir yerlerde, birileri tarafından) sularında yüzüyor.
Her bir şarkı için farklı bir müzisyen ya da grupla ortak çalışan Ono, eski şarkılarının yeni hallerinin yanında, tamamen yeni şarkılar da yapmış. Electroclash'e oldukça uzak duran benim gibi bir insan bile Peaches'ın Kiss Kiss Kiss'e yaptığı düzenlemeyi duyduğunda hoşuna gidiyorsa bu işte bir iş vardır sanırım. Feminist kızlar Le Tigre, Sisters O Sisters'ı elden geçirmiş. Tıpkı Kiss Kiss Kiss gibi, John Lennon döneminden kalma bir şarkı olan Every Man Has a Woman Who Loves Him ("Her Erkek Onu Seven Bir Kadına Sahiptir") biraz şekil değiştirmiş; adı Everyman Everywoman olmuş, sözleri de "every man has a man who loves him"/"her erkek onu seven bir erkeğe sahiptir" ve "every woman has a woman who loves her"/"her kadın onu seven bir kadına sahiptir"e evrilmiş, pek de güzel olmuş. Hatta Yoko Ono'nun Blow Up'la beraber kotardığı bu kayıt albümdeki favorilerimden biri haline gelmiş. Cat Power'la (nam-ı diğer Chan Marshall) birlikte düet yaptıkları Revelations'da Chan Marshall'ın ses renginin aslında Yoko Ono'ya ne kadar benzediğini görüp şaşırmamak da elde değil.
Velhasıl, bıdı bıdı etmeyi kesip bir tracklist ve birkaç da download linki uzatalım burdan oraya; bir de utanmayıp her şarkıya puan vereceğim, tutmayın beni:
01 - Witch Shocktronica Intro [Feat. Hank Shocklee] 6,5/10
02 - Kiss Kiss Kiss [Feat. Peaches] 7,5/10
03 - O'Oh [Feat. Shitake Monkey] 9/10
04 - Everyman Everywoman [Feat. Blow Up] 9,5/10
05 - Sisters O Sisters [Feat. Le Tigre] 7,5/10
06 - Death of Samantha [Feat. Porcupine Tree] 5,5/10
07 - Rising [Feat. DJ Spooky] 7/10
08 - Nobody Sees Me Like You Do [Feat. The Apples in Stereo] 8,5/10
09 - Yes, I'm a Witch [Feat. The Brother Brothers] 8,5/10
10 - Revelations [Feat. Cat Power] 7,5/10
11 - You and I [Feat. Polyphonic Spree] 7,5/10
12 - Walking on Thin Ice [Feat. Spiritualized] 5/10
13 - Toy Boat [Feat. Antony with Hahn Rowe] 6,5/10
14 - Cambridge 1969-2007 [Feat. The Flaming Lips] 6/10
15 - I'm Moving On [Feat. The Sleepy Jackson] 6,5/10
16 - Witch Shocktronica Outro [Feat. Hank Shocklee] 6,5/10
17 - Shiranakatta (I Didn't Know) [Feat. Craig Armstrong] 8,5/10
Dinleyin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder